miRBey
Aktif Üye
Mesai saatlerinde kendi ismine iş yapan personel kıdem tazminatı ödenmeden işten çıkarıldı
Özel bir şirkette satın alma sorumlusu olarak çalışan genç, mesai saatleri içerisinde kendi namına ticaret yaptığı argümanıyla tazminatsız kovuldu.
İş Mahkemesi’nin kapısını çalan satın almacı, işten çıkarılmadan evvel zarurî olarak müsaadeye gönderildiğini, müsaade bitimi daha sonrasında iş akdine son verildiğini, ne kendi isim ve hesabına ne de davalı şirket ismini kullanarak, kendi nam ve hesabına ticaret yapmadığını öne sürdü. hiç bir surette patronun itimadını berbata kullanmadığını, doğruluğa ve bağlılığa uymayan bir davranışının da bulunmadığını argüman ederek; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık müsaade fiyatı, hafta tatili fiyatı, fazla mesai fiyatı, genel tatil fiyatı ve minimum geçim indirimi alacaklarının faiziyle bir arada davalıdan tahsilini, talep etti.
Davalı patron ise şirketin müsaadesi haricinde öbür bir iş yapamayacağını, öbür bir işyerinde çalışamayacağını, müşterilerden borç alamayacağını, menfaat temin edemeyeceğini, tıpkı ve maddi fayda sağlayamayacağını argüman etti. Davacının bu düzenlemelere karşıt davrandığını, emekçinin patrona karşı sadakat, doğruluk ve ihtimamla iş görme borcu olup, davacı tarafınca bunun açıkça ihlal edildiğini, davacının fazla mesai dahil tüm ödemeleri yazılı kanıt ile sabit olduğunu, lisana getirdi. Mahkeme; davalı işverence yapılan feshin geçerli niçine dayalı fesih olduğu, bu niçinle davacının kıdem ihbar tazminatlarına hak kazandığı ve ödenmeyen fiyat alacakları da bulunduğu nedeni öne sürülerek davanın kısmen kabulüne karar verdi. Davalı patron sonucu istinafa götürdü. Bölge Adliye Mahkemesi, İş Mahkemesi sonucunı yerinde buldu. Davalı bu sefer sonucu temyiz edince devreye Yargıtay 9. Hukuk Dairesi girdi.
Emsal nitelikte bir karara imza atan Yargıtay 9. Hukuk Dairesi, çalıştığı işyerinde patronun ismini kullanarak kendi nam ve hesabına ticaret yapan emekçiyi haksız buldu. Kararda şu biçimde denildi:
“Yapılan incelemede davacının patron ismine avokado satın aldığı, öteki bir firmaya satış yaptığı ve ödemenin patron tarafınca yapılacağını söylemiş olduği, lakin kendi hesabından 22 gün daha sonra ödeme yaptığı anlaşılmaktadır. Bu olaydan daha sonra davacının kendi hesabına ticaret yaptığı öbür şahıslar olup olmadığının araştırıldığı ve davacının vakit zaman kendi hesabına ticaret yaptığının tespit edildiği sabittir. Davacının sabit olan bu hareketi; hem taraflar içinde geçerli olan iş mukavelesi kararlarına, hem işyeri yönetmeliği kararlarına, tıpkı vakitte personelin sadakat borcuna terslik teşkil etmektedir. Açıklanan niçinle, davalı işverence yapılan fesih süreci haklı niçine dayandığından kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin reddi yerine, yazılı biçimde kabulü kusurludur. Temyiz olunan İş Mahkemesi sonucunın ve bu karara karşı istinaf başvurusunu temelden reddeden bölge adliye mahkemesi sonucunın bozularak ortadan kaldırılmasına oy birliği ile hükmedilmiştir.”
Haber Sitelerinden Alıntı Yapılmıştır.
Özel bir şirkette satın alma sorumlusu olarak çalışan genç, mesai saatleri içerisinde kendi namına ticaret yaptığı argümanıyla tazminatsız kovuldu.
İş Mahkemesi’nin kapısını çalan satın almacı, işten çıkarılmadan evvel zarurî olarak müsaadeye gönderildiğini, müsaade bitimi daha sonrasında iş akdine son verildiğini, ne kendi isim ve hesabına ne de davalı şirket ismini kullanarak, kendi nam ve hesabına ticaret yapmadığını öne sürdü. hiç bir surette patronun itimadını berbata kullanmadığını, doğruluğa ve bağlılığa uymayan bir davranışının da bulunmadığını argüman ederek; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık müsaade fiyatı, hafta tatili fiyatı, fazla mesai fiyatı, genel tatil fiyatı ve minimum geçim indirimi alacaklarının faiziyle bir arada davalıdan tahsilini, talep etti.
Davalı patron ise şirketin müsaadesi haricinde öbür bir iş yapamayacağını, öbür bir işyerinde çalışamayacağını, müşterilerden borç alamayacağını, menfaat temin edemeyeceğini, tıpkı ve maddi fayda sağlayamayacağını argüman etti. Davacının bu düzenlemelere karşıt davrandığını, emekçinin patrona karşı sadakat, doğruluk ve ihtimamla iş görme borcu olup, davacı tarafınca bunun açıkça ihlal edildiğini, davacının fazla mesai dahil tüm ödemeleri yazılı kanıt ile sabit olduğunu, lisana getirdi. Mahkeme; davalı işverence yapılan feshin geçerli niçine dayalı fesih olduğu, bu niçinle davacının kıdem ihbar tazminatlarına hak kazandığı ve ödenmeyen fiyat alacakları da bulunduğu nedeni öne sürülerek davanın kısmen kabulüne karar verdi. Davalı patron sonucu istinafa götürdü. Bölge Adliye Mahkemesi, İş Mahkemesi sonucunı yerinde buldu. Davalı bu sefer sonucu temyiz edince devreye Yargıtay 9. Hukuk Dairesi girdi.
Emsal nitelikte bir karara imza atan Yargıtay 9. Hukuk Dairesi, çalıştığı işyerinde patronun ismini kullanarak kendi nam ve hesabına ticaret yapan emekçiyi haksız buldu. Kararda şu biçimde denildi:
“Yapılan incelemede davacının patron ismine avokado satın aldığı, öteki bir firmaya satış yaptığı ve ödemenin patron tarafınca yapılacağını söylemiş olduği, lakin kendi hesabından 22 gün daha sonra ödeme yaptığı anlaşılmaktadır. Bu olaydan daha sonra davacının kendi hesabına ticaret yaptığı öbür şahıslar olup olmadığının araştırıldığı ve davacının vakit zaman kendi hesabına ticaret yaptığının tespit edildiği sabittir. Davacının sabit olan bu hareketi; hem taraflar içinde geçerli olan iş mukavelesi kararlarına, hem işyeri yönetmeliği kararlarına, tıpkı vakitte personelin sadakat borcuna terslik teşkil etmektedir. Açıklanan niçinle, davalı işverence yapılan fesih süreci haklı niçine dayandığından kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin reddi yerine, yazılı biçimde kabulü kusurludur. Temyiz olunan İş Mahkemesi sonucunın ve bu karara karşı istinaf başvurusunu temelden reddeden bölge adliye mahkemesi sonucunın bozularak ortadan kaldırılmasına oy birliği ile hükmedilmiştir.”
Haber Sitelerinden Alıntı Yapılmıştır.